gençliklerini, hayatların vatanları için harcayan, harap eden insanların, koltuğunda oturduğu yerden ahkam kesen karaktersizler tarafından onursuz bir muameleye tabii tutulmaları durumudur.
karakterimizi yitirmişiz. gözümüzün önünde ülkesine değer veren insanlar cezalandırılıyor ve bu bize normal geliyor artık. şimdi kimi yasalar yerine getirilsin der, kimi hümanizm der, biri başka bir şey der. fakat bunu söyleyen kişilerin hepsi yozlaşmış, söylenenlerin içi hep boştur.
bir ülkenin insanları kendi insanlarına, uğurlarına zorluklara göğüs geren insanlara, terörden daha çok zarar verirken gidip pkk'ya lanet okumak biraz anlamsız geliyor artık. pkk'yı hangi orospudan doğdu bilmesem de büyütüp bakan bizleriz...
bir ülkenin başbakanının, vatandaşın ve askerin anasını ağlatan, hemen hemen bütün dünya tarafından tanınmış bir örgütün liderine sayın diye hitap etmesinden sonra çok da yadırganmayan durum. yakında vergilerin bir kısmı dağdaki sayınlara gider, dağdakiler iner önemli mevkilere gelir, dağdan inenlere öncelik verilir, onlar askerliğini dağda yapmış sayılırlar, imralı'daki sayın göstermelik orada kalır ama onun da refahını sağlamak için her ay bilmem kaç bin lira para bizim cebimizden çıktığı gibi, bebek öldürme sanatı diye kitap çıkarır, adamın kitabı falan milli eserler arasında yer alır. olabilir yani böyle şeyler. bu ülkede her şey olabilir. bu hükümet halkın yüzde ellisinden aldığı oyla ağzımıza bile edebilir.
