zorla tutuldukları standart hikayedir. şarjörleri bitip yakalandıklarında ya da teslim olmak zorunda kaldıklarında hepsinin standart bir sözü vardır. "bizi zorla tutuyorlardı".
işin samimiyetsiz ve mide bulandırıcı bulduğum tarafı budur. bize düşman diye hitap ediyorlar. lakin bizim düşmanımız olabilmeleri için ilk önce davalarında samimi olmaları ve satmamaları gerekmekte.
bu yüzden küllün yargı en iyisidir onun vicdanını yapamayız. kimin zorla tutulduğunu kimin gönül rızası ile bize ateş ettiğini bilmek gerçekten mümkün değil. şarjör bitene kadar hepsi aynı cesarete sahip.
çıktıkları insanlıktan ve her daim başaramayacaklarını bildikleri sikim davalarından vazgeçip tekrar gerçekten insan olmaya ve bu toprakların evladı olmaya geleceklerse eyvallah. her türlü vardır! peki hangisine güveneceğiz onu söylesin biri? işte bütün mesele bu zaten! hadi şimdi devam edin sağdan, belki cüzdan bulursunuz!
kürtlerin yüzde altmışına tekabül eder. ki geriye kalan kürtlerin de devleti pek sevdiği söylenemez. bu durumda kürtlerin yaşamaya hakkı yoktur değil mi yarrağım ? aslında yarrağım olmayı bile hak etmiyorsunuz onun bile zaman zaman gözyaşları akıyor ama sizin ruhunuz bile kurumuş.
