ne boktan bir ülke olduğumuzun kanıtıdır. on binlerce şehidimiz oldu da en fazla adını parklara verdiniz, hiç kimse böyle sokaklara dökülmedi. 24 şehit verdik te bu denli eylem olmadı.
ama polis taşlarken ölünce kahraman ilan edip heykelini dik, hey allam ya. keşke şehitlerimiz pkk ile savaşmak yerine polis taşlayarak ölseydi, belki o zaman değerleri bilinirdi...
işte bunlar ak itlerin milliyetçi geçinen, öyle görünüp bir yerlerden puan toplamaya
çalışan kesimi...
bu amcıkları mesela "Türk bayrağına ayakkabısını silen pezeveng"i gosterince
susarlar, yanaşmazlar o başlığa, neden? Nedenini ben söylemeyeyim, sonra çok küfür ediyor bu diyorlar...
bu ülkede şehitler her zaman halk tarafından itibar gördü ve görecek.asıl sıkıntı pkk yı sevgi kelebeği gibi gösterip şehidini kamyonet kasasında uçağa götüren devlettedir.önce devlete buayıbın hesabını sor ki sonra halka çatabilesin.bu güne kadar toplumsal refleksleri sıfırlamak adına onlarca şey yapıldı ve yapılmaya devam ediyor.insanların toplumsal tepki vermeyi yeniden öğrenmiş olması daha önceki şehitlerin hiç olduğu anlamına gelmez.
bu hezeyanda bulunanların, gezicilerin içinde emniyet kurumunun faşistlerin elinden kurtarılıp türk milletinin hizmetine verilmesi gerektiğinden bihaber olması komik. sadece "polis taşlayan anarşist" olarak baktıkça da bu saçma düşünceden kurtulamayacaklar, tam kurtulacakları zaman da yandaş medya imdada yetişip buna izin vermiyor zaten.
"pkk ile çatış hiç ol" kısmına bakalım: pkk ile 90'larda en curcunalı zamanlarında çatışanlar gezi'de neredeydi? hapiste. erinden paşasına kadar bütün tsk tam kadro içeri tıkıldığında, "ordunun başına geçecek general bulamıyoruz" dendiğinde, yaş'a sivil darbe yapılıp akpli olmayan bütün paşalar devreden çıkarılıp, "kaymakçı" özel paşa başa getirildiğinde, "pkk ile çatış hiç ol" diyenler neredeydi? kazlıçeşme'de başbakanı alkışlıyorlardı, ergenekoncu darbecilerden kurtardı diye. bugün içeride kalan tek komutan kim? engin alan. engin alan kim? pkk ile çatışan kahraman. sıfır şehitten her sene yüzlerce şehidin verildiği dönem hangi dönem? açılım dönemi. paris'teki pkklıların öldürülmesi yeri göğü sarsarken şehitlere gazetelerin iç sayfasında küçük bir köşenin layık görüldüğü gazeteler hangileri? ee? pkk ile çatışanları hiç edenler kimler?
"polis taşla kahraman ol" : polislerin taşlandığı doğrudur, yalanlayacak değilim. (akit gazetesinden olan arkadaşlar sadece ilk cümlemi kesip yayınlamazsa sevinirim.) fakat burada iki nokta var serzenişte bulunanların. birincisi, her gezici polis taşlamış mıdır? sadece slogan atıp dağılan, polislerle çatışmaya girenleri engellemeye çalışanlar ne olacak? eylemci kovalarken köprüden düşerek şehit olan emireri mustafa sarı'yı da bu akp faşizminin kurbanlarından sayarak "gezi şehitleri"nin arasına yazan sağduyulu gezicilerin varlığı ideolojiler tarafından kör edilmiş gözlere merhem olabilir mi acaba?
izmir gündoğdu'da kürsüde sağduyu çağrıları yapılıp engellenmeye çalışılırken küçük bir grup hiç dinlemeden yürüyüşe geçti akp binasını saran polislerin üzerine. (provokatör sivil polislerin varlığını hiç söylemiyorum bile.) o esnada, üstü çıplak kara kuru 10-12 yaşlarında sert bakışlı bir çocuk, çöpleri karıştırıp iki tane şişe buldu, başladı bu grupla yürümeye. tuttum kolundan, "nereye gidiyorsun?" dedim kızarak. belli ki gezi eylemlerinin ne olduğundan habersiz atraksiyona gelmişti. küfretmeye başladı kolunu çekiştirirken, ileriden iki tane abisi bana kızgın kızgın bakarak bağırmaya başladı, gel buraya diye. o arada elimden kurtulup gitti elinde boş şişelerle. yok demiyorum, vardı.
ama ilk gün sadece slogan atılırken tomaların, akreplerin beni sahillerde kovalayıp polislerle palalılar arasında sıkıştırdığı anlar aklıma geldi o an. emireri olduğu faşistten kurtarmak istediğim için beni öldüren polis, kahraman olacaktı. zeynep eryaşar'ı öldüren polisin, sevim tanürek'i öldüren gemicik sahibi "şehzade"nin, türkmen kasabı barzani'nin kahraman olduğu gibi.
sadece birkaç gün önce rtenin sikimsonik mitingi için taa 800 km öteden göreve giden polis otobüsü Kaza yaptı ve can kaybı var. ama millet hazırcı ve popülist olduğu için buna tepki oluşturmak yerine kendi cinsine çeken kürtçülerin maşası olan bir çocuğa ah vah ederek ortalığı yıkıyor. yahu düşünün başta çocuğun kendi annesi kürtçü ideolojiye kurban etti evladını, ekmek almaya giderken öldü yalanını söylerken. siz bu insan müsvettelerine destek oldukça devletten koparabilecekleri tazminat bedeli artıyor. bu para da o ailede kalmayacak, direk pkk nın kasasına. sonuçta pkk bu çocuğun etini yemiş kadar olacak ve bunun karşılığında askerimize kurşun olarak dönecektir. bu olaya destek veren sizler de dolaylı olarak askerimize kurşun sıkmış olacaksınız.
kck nın beynini yıkayıp sokağa saldığı kürt çocukları molotof atarken 17 yaşındaki serap eser yanarak can verdi. onun değeri 2 dakikalık bir haber ve 19 bin tl tazminattı. Bunu bi kenara not edin, berkin elvanın tazminatı bu kadarla kalacak mı?
Bu günleri de gördük ya. Bu milletten hiçbir şey olmayacağı ortada benim gelecekten beklentim kalmadı artık . Bunlar tayyip'in düşmesi karşılığında abd nin israil in himayesi altına girebilecek kadar vatanseverlerdir. O kadar asker şehit olduğunda nerdeydiniz. Bunların çoğu askere gitmemek için takla da atıyorlardır.
Pkk siyaseti yapması çok zor olan, kürdistan'ın kurulmasında ön ayak olan Ak parti serzenişi. akp nin yakalanan teröristleri serbest bıraktığını unuttunuz herhalde? ayrıca savaşta ölüm oldukça trajik olsa da kendini vatandaşını öldüren hükümetten daha vahim hiç bir şey yok, dünyanın hiç bir yerinde yok.
son bir hafta içinde gerçekleşen 2 olayı kıyaslarsak daha kolay sonuca ulaşabiliriz.
1. j.uzm.çvş. musa somay
2. berkin elvan
her iki olaya da halkın, basının, siyasi partilerin verdiği tepkilere baktığımızda, berkin elvan için eylemler yapılıyor, şehirler yakılıyor, yıkılıyor. şehit askerin de gazetelerde minik bir satır yazı, tv'ler de birkaç dakikalık haber haricinde itibar görmediğine rahatlıkla tanık olabiliriz.
türk halkının her iki olaya verdiği tepkiyi karşılaştırınca, halkımızın büyük bir kesimi samimiyetini, muhakeme yeteneğini, adalet duygusunu ve toplumsal duyarlılığını kaybetmiştir.
