adam akıllı oturup ders çalışmadım zamanında şimdi cefasını çekiyorum. herkes tekrar ve hatırlamalar eşliğinde üniversite sınavına hazırlanıyor bense temelde bir şey olmadığından sıfırdan alıyorum konuları.
herkes öyle yada böyle birşeylerden pişman oluyor, yaptıklarından yada yapmadıklarından. ama yaptıklarının sonuçlarını bilip, yapmadıklarının ise bilmedikleri için yapmadıklarından daha çok pişman oluyorlar. arkadaşlar yapın, pişman olun, olun ki pişman olmayacak kararlar alabilesiniz.
Yalnızlıgimı bı kaç haftalık bile unutmuş olmam. Evet cidden bu. Aslında unutmuş olmam değilde unutturmasina izin vermek demek daha doğru olur. Ve finalde yani şimdi, o öve öve bitiremedim, yeri benim için bambaşka olan yalnızlığm unutulmanin acısını kat be kat çıkarmakta. Olsun yine de seviyorum yalnızlıgimı.