insanı içten içe kemiren, zamanında büyüklerin sizlere söylediği sözlerin ne kadar doğru olduğunu gösteren, hayatta en büyük tecrübeleri yaşatan duygudur.
insanın içini çok güzel yakar ayrıca. kendinize yediremezsiniz bunu. bu daha kötüdür.
hic bi boka yaramayan hatta insanlari pismanligina inandiramazsin. bu yuzden biseyi yapmadan cok dusunmeli artik bundan sonra yaptiklarin ya da yapmadiklarindan pismanlik duymamali insan.
bazen yaptıklarımizdan bazen de yapmadiklarimizdan pismanlik duyarız. en iyisi yaptıklarımızdan duymak galiba. Çünkü yapmadığımızda daha çok aklımızda olur keşkeler.
insana kendi içini yedirir ama baya bildiğin yedirir.
sabah akşam acaba pişman olduğum şeyi yapmış ya da yapmamış olsaydım nasıl olurdu diye düşündürür, hayal kurdurur, sonra bir tur daha koyar içine.
zamanla artılarını görür, "varmış bir hayır" der, içine sindirir; yaptıklarını kabullenirsin ama bunu yapana kadar baya bir süründürür.
zaten sonra da "iyi ki yapmışım, hiç pişman değilim" diye gezersiniz.
Dersini alıp yoluna devam ederken Size eşlik etmemesi gerekendir. O anki tecrübe ile farklı davranmanız söz konusu değildir ve siz de öyle davranmışsınızdır. Artık o tecrübeyi edindiğinize göre daha farklı daveanacaksınızdır. Şimdiki aklım olsa diyenlerin yanıldığı yer de aslında hep burasıdır.
Pişman olduktan sonra düzeltme imkanın varsa bu seni mutlu edenn bir tecrübe olur ama iş işten geçtiyse o pişmanlık senin hayatın boyunca bir kara leken olarak kalacaktır.
