2 yıl evvel bir arkadaşlığımı arakdaşımın zaten huzursuz bir ruh hali olan beni daha fazla huzursuz etmesi, negatif bakış açısıyla beni yoruyor olması ve mızmız hallerinden yorulduğumu dile getirerek bitirmiştim.
Yine ara sıra görüşür konuşurduk ama her ikimizde diken üzerindeydik.
Ona görüşmemiz gerektiğini söylediğimde gerçekten dostluk istediğinde ve karşındakiyle dertleşmek, hasbihal etmek kavramların öğrendiğinde bana gel demiştim.
"pişman olduğun zaman, huzur bulduğun zaman, zevke doyduğun zaman dönebilirsin, ben yine burada olacağım, yaralarını saracağım, seni anlayacağım, ben yine burada olacağım, yaralarını saracağım, halinden anlayacağım"
Öyle de oldu. insan sadece sevgilisinden ayrılmazmış, ben bugün bunu gördüm.
http://fizy.com/#s/1nkggy
kendisini nasıl dinlettiği belli olmayan acayip sesli adamdan gecenin şarkısıdır. ben seçtim. bunun yanında mazeret kabul edilir; ben aşığım diyen dinlemesin. zorla da değil. iyi geceler.
neye yanılır ki bu şarkıyı dinlerken? geldiği ilk günden gitmeye niyetli bir sevgiliye mi? gideceğini bildiği halde yine de gelen sevgiliye mi? seni ve sevgini kürkçü dükkanı sanan bir erkeğe? bunu bile bile yıllar sonra da olsa bekleyen kendine? aslında yıllar sonra bile beklemeye gerek yoktur. "evet herkes bitti sanıyor ama ben hala bekliyorum biliyorum bir gün gelecek. durulacak ve beni özleyecek. o huzuru bende bulacak " demen bile ne kadar saplantılı olduğunu gösterir. saplantılı ya da aşık ve tutkulu. her türlü hayata devam etmeni engeller.
"ben yine burda olacağım
yaralarını saracağım
seni anlayacağım"
sana her şey müstehak kızım. yukardaki lafa baksana. resmen gel ağzıma sıç razıyım diyorsun. bas git allasen.
sezen aksu'nun, bemollerin ve diyezlerin ancak bu kadar iç acıtabileceğini herkese gösterdiği; mabel matiz tarafındansa 'ben daha da iç acıtırım' temasıyla muhteşem bir cover'ı yapılmış olan şarkı.
mabel matiz'in adamın amına koyan şarkılarından biridir. hem sesi ile hem sözleri ile insanda ne güzel duygu ne de başka bir şey kalır. hele ki o anda kötü bir şey oldu ise.
pişman olmak insanı zora soktuğundan sevmem pişmanım demeyi.. arkasında durmak en mantıklısı yapılanların, olur ya pişmanlık koyar insana. önemli kararlar verdim şu bi kaç senede, geri dönüşü olmayan. olması gerekenlermiş diyor geçiyorum yapacak bişey yok ki.
mabel matiz den enfes bir yorum gelmiş. iç acıtıcı, kanatıcı, yaralayıcı.
her ne kadar mutlu da olsam şu günler, bir yerlerden çıkan bir şeyler -böyle parçalar- insanı geçmişe sürükleyip öldürebilirmiş.
"..ben yine burada olacağım
yaralarını saracağım
seni anlayacağım."
derken ki o yorum yok mu? insan parça parça oluyor sanki, paramparça.
