2005 çıkışlı bahane albümünden bir sezen aksu klasiği. kalbi olanlara pek tavsiye edilmiyor.:
yolun kabasını almıştım ben tanıştığımız zaman
sen dalgalanmaktaydın duman duman
o yüzden anlayamadın tam olarak olup biteni
hala kulağımda çınlıyor o sen kahkahan
haberin yoktu henüz cilvesinden askın
sarsılmıyordun hiç ay tutulmasından
o kadar gamsızdın(deliydin), o kadar açtın ki
düşmen kaçınılmazdı arzın ortasından
pişman olduğun zaman
huzur bulduğun zaman
zevke doyduğun zaman dönebilirsin
ben yine burada olacağım
yaralarını saracağım
seni anlayacağım
ben yine burada olacağım
yaralarını saracağım
halinden anlayacağım
ilk kez 2004 yazında rumeli hisarı'nda dinlediğim, duyar duymaz ay tutulmasından sarsılırcasına titrediğim, tabii ki sezen aksu şarkısı.. tadı hala aynı, dinlemeye kıyamayacak kadar anlamlı..
insanı ikilemde bırakan sezen aksu parçası. *sevgiliye söylemek istersiniz bu parçayı ama söylerken içinizden 'ya beni artık elde ettiğini anlar ve nasılsa o elde ben yine bildiğimi yapayım diye düşünürse' dersiniz. ama şarkının sözleri sizin ruh halinizi o kadar güzel anlatıyordur ki söylemeden de edemezsiniz. iyice bir düşünülür ve beklemenin sonunda elde edilecekler insanın içine yeni umutlar doğurur ve bu şarkıyı yollarsınız.
insanın kendini gururunu ayaklar altına alıyormuş gibi hissettiğinde dinlemesi gereken şarkılardan biri. aşkta yalvarmanın ne kadar insani birşey olduğunu hatırlatan cinsten.
