michael sikkofieldın yazdığı enfes kitap. açıkcası beni şaşırttı çünkü blog tadında dandik bir kitap bekliyordum. ama tüyaptan eve dönene kadar 106 sayfayı su gibi okuyunca adama hayran kaldım. lan adam meğerse siklemediği için blogda dağınık anlatıyormuş. o ne güzel olay örgüsü, o ne güzel anlatım tarzı lan.
güçsüzdür. hayatı bir satranç tahtasına benzettiğimde bazen üzüntülüyken piyon olduğumu hissederim. mutluyken bazen vezir. ama hiç arasını hissetmedim. ya en iyi ya en kötü. ya hep ya hiç.
Piyonlar en önemli taşlardır. Şahı saymam taştan çünkü; şah bir taş değil oyunun kendisidir. Piyonlar ise oyunda 'sadece var olan' taşlardır. Var olmaya çalışmazlar. Dertleri olmak ya da olmamak da değildir. Onlar sadece vardırlar. Orada bulunurlar. Ve ''asla'' bir yere varmaya çalışmazlar. Ama buna rağmen ''daima'' ilerlerler. Piyonun bir taşı yemesi ise; var olma çabasından değil ilerleme özelliğindendir.
Piyonlar bir yere varmaya çalışmazlar çünkü; bir yere varamazlar.Bir piyon tahtanın sonuna kadar ilerleyebilir ama o zaman da benliğini kaybedip piyon olmaktan çıkar ve başka bir taşa dönüşür.
Piyonlar o kadar güzel becerirler ki tahtada var olmayı; önü boş ise ilerler doluysa bekler, varacağı bir yer yoktur çünkü. Zaten piyon olması ile bütün taşlardan öndedir. Sonradan kendisini bir çırpıda geçenler ise ya yok olur gider ya bir köşede sıkışır yahut herkesin sonunu hazırlarlar. Bu nedenlerledir ki tam bir ilerleme ustası oldukları gibi aynı zamanda beklemenin de pîridirler.
Oyunda kazananlar sadece piyonlardır. Çünkü vardırlar. Var olmaya çalışmazlar. Varlıklarını bilirler ve varacak yerleri olmadığı için ilerlerler. Çünkü asıl varacak yeri olan yerinde durur. Gitse de o gidene kadar varmak istediği yer mutlaka değişmiştir. Bu yüzden 'yalnızca' piyonlar ''sadece ilerlerler''.
piyon denilen taş satranç oyununda adamı rezilde eder vezirde...
işte bu sana kalmış bir durum oyuna göre rezillik ve vezirlik durumu tamamen stratejine bağlı o yüzden satrancı yüzyıllardır yaşatan şey strateji oyunu olmasıdır.
6.nesil siliktir kendisi. hazırlık okurken tıpçıyım diyebilen tiplerdendi kendisi. basit bi yazardı, allah taksiratını affetsin, ama salça affetmemiş heralde.
satrançta bir taş. 8 adet bulunurlar ve tüm taşların önünde bulunurlar. 1 kare ilerleyebilirler ve çapraz olarak rakip taşları yerler. bir piyon, açılışta 2 kare hareket edebilir.
