'insan' olmanın, 'vicdan sahibi' olmanın getirisidir. zira 'insan' hata yapar, 'vicdanı olan insan' da yaptığı hatanın önce farkına varır, sonra da onun için üzüntü duyar. pişmanlık duymak sık tekrarlanmadığı sürece iyidir.
hiçbirşeye yaramaz. olan olmuştur. belki olması gerektiği için belki biz öyle istediğimiz için olmuştur farketmez, diz dövmek salaklıktır. ''pismanlık duymak istemiyorum'' diye yaşadıkça da belki daha çok duyacağımız şeydir bunu da kim bilir? ve fakat insanın kendisine güvenmesiyle doğru orantılı olarak aza indirilebileceği tecrübeyle sabittir. *
