yaptığı saçma sapan hareketleri, çıkışları karakteri zanneder.
özellikle türkiye'de trafikte çok görürsünüz bu tipleri. anksiyete bozukluğu olanlar, manikler hatta bipolar bozukluğu olan birçok insan bundan habersiz. kendini sinirli, alıngan ya da dobra olarak görürler ama çoğu hastadır. haberleri yoktur.
söyleyene de sinir olurlar, deli miyim ben falan derler. bunların da tabi aptal olanı ve akıllı olanları vardır. akıllı olanlar kabul eder tedavi olur, aptal olanlar hep aptaldır. onun ekstra tedavisi yok.
başlığı görünce düşündüm de valla benim var galiba sorunlarım. gün boyu hayal dünyamda önüme gelene dalıyorum. günden güne asabileşiyorum. bazen biriyle tartışırken sinirden gözlerim kararıp karşımdakinin boğazına yapışmak üzereyken son anda uyanıyorum ve kendimi sıkıyorum elim ayağım zangır zangır titriyor haliyle. birgün ipin ucu kaçacak gibi geliyor. kendi işimi kurduğumdan beri böyleyim.
bazen kişinin sorunlu olduğunu düşünüp bununla birlikte karamsarlığa kapılıp gitmesi olumsuz sonuç doğurur. bu yüzden ona normal olduğunu anlatmaya çalışırsın.
bazen de sorunları vardır ama bende bir şey yok diye ısrarcı olanlar vardır. bu durumda da ona bir sorun olduğunu kabul ettirmeye çalışırsın.
ama insan kendisinde olumsuz şeyleri pek kabul etmek istemez. ters bir etki yoksa tabi üstünde.
sorsan herkes psikolojik sorunları olduğunu kabul eder. tedavisine gider. herkes eleştiriye açık. kimse yoğurdum ekşi demez. o halde bu psikolojik sorunları olduğunu reddedenler kim?
