her şeyi düşünüp, intihar edene kızan ama "harbi lan bu insanlar neden her şeyi göze alıp ölmeyi seçiyor" diye düşünemeyen yazar. kardeşim her şeyi egoya bağlayamazsın. ben hiç bir öğretmen görmedim ki sırf meslek olsun diye öğretmen olan. ve hiç bir meslek de görmedim öğretmenlik kadar özveri isteyen. dedim ya etrafımda çok var öğretmen ve her biri aynı sorunları yaşıyor.
hadi bunu geçelim, "bir sürü insan var okuduğu mesleği yapamıyor" demek aklına geliyor da bu sistemi eleştirmek neden aklına gelmiyor? madem atayamayacaksın ne bokuma o zaman bu kadar öğretmen mezun ediyorsun üniversitelerden diye sormak niye aklına gelmiyo? hadi onu da geçtim, kör müsün ya? kim ister ölmeyi? kim ister sevdiklerini bırakmayı? ama dedim ya eğer bir amacın varsa, ve amacın da çocuk eğitmekse başka iş yapamazsın.
bu yüzden hep öğretmenlerin ek işi vardır. hiç biri tam olarak ne öğretmenliği bırakır, ne de başka mesleği seçebilir. yarımdır öğretmenlerin hayatı. hedefleri ve hayat zorlukları arasında gidip gelen yarım bi hayat...
