konyada ki tüm sokak kedilerinin neredeyse hepsinin evcilleşmekle yabanileşmek arasında kalması sonucu tam sevecek kadar yaklaşırken zırt diye kaçmaları sonucu bir gün tam tramway durağında beklerden rastlaştığım ve aynı gün içerisnde sevmeyi deneyeceğim 3. kediyi gözüme kesitrmiş piisiii pisi pisiiii aman da aman nidalarıyla yavaşça yaklaştıydım. bu sefer oldu galiba derken bön bön 10 saniye suratıma baktıktan sonra fıyan kedinin arkasından 2 adım koşturup pisi pisi bee!! eyyy beeeee! yeter bune yaaa aunagoyim ne biçim kedileri var buranın kuşadasında ne güzel sırnaşıyolardı bunlar demişliğim vardır. şimdi kurtlar vadisi ile bir alakası olmamakla birlikte hala bu yazıyı okuyorsanız, bak mesela hala okuyorsun şu an, evet, evet sen. ben bu yazının sonunu toparlayamıycam canım. hiç öyle bakma ekrana sen de kedi gibi. burda bitiyor bu yazı yani. biliyorum ısrarla okumaya devam ediyorsun ama sonu yok yani. evet. tabi öyle evet.
