sıradan bir öykü gibi yazılmış bir canan tan romanı. kitap, bir kitaptan çok fazla şey bekleyenlere göre değil. başarı ve güvenin ardından gelen bir yaşam öyküsü. pişmanlık hissediliyor okurken kahraman adına.
ateşli bir devrimci ruhun örselenmişliği...
her tercihin aslında bir vazgeçiş olduğunun insanın yüzüne çarpılışı...
özgürlüğe duyulan tutkunun, aşkla törpülendiği gerçeği...
sonu biline biline, mutsuzluk verici bir yola atılan adımlar...
apayrı dünyaların apayrı insanlarının aynı yolda yürüme çabaları...
yıkılan hayaller ve yıpratılan dünyalar...
piraye, sıradan bir biyografik eser değildir.
piraye, üniversiteli bir kızın sıradan ya da sıradanlaştırılmış hayatı da değil aslında.
piraye, yaşamışlığı olan bir insanın okuyabileceği bir kitap.
hayatınızda aynı ikilemler ve karamsarlıklarla boğuşmak zorundaysanız anlamlanan bir kitap.
kimseyi kırmamak uğruna, kendini kırarak bir hayat süren mahvolmuş biri için önemlenen bir kitap.
piraye için ağlarken, aslında kendi için yastıkları yumruklaya yumruklaya ağlayacak birine ait bir kitap.
her satır arasına bir gözyaşı damlası bırakıp, aklıyla mantığı arasında sıkışıp piraye gibi olmaktan korkan birinin anlayabileceği bir kitap.
uzun sözün kısası,
herkesin beğenmeyeceği ama beğenenlerin de işte böyle satırlar karalayacağı... ilginç bir hayatın kağıda dökülmüş hali.
ayrıca.. uzun süredir ağlamadığım kadar ağlatan...
canan tan'ın;hayal ürünü ama çok gerçekçi,akıcı dille,okuru hiç mi hiç bıktırmadan sürükleyen konusu ve sürprizleriyle harbiden kitap dedirticek bir romandır kendisi.Sonu da hüzünlü biter...Aynı zamanda Nazım Hikmet'in kalbimin kızıl saçlı bacısı olarak bahsettiği karısının ismidir.
geçen sene okulda bir çok kızın elinde gördüğüm canan tan kitabı.özenip okumaya başladım.ilk başlarda aptal genç kız kitaplarına benzeyen hikayesi basit anlatımı nedeniyle bırakmak istesemde piraye kızımızın sonunuda merak ettim.sonlara doğru ağa dizilerinede benzemeye başladı.karakterin çok çelişkili saçma olduğuda ekleyeyim.
canan tan ın paranın insanın aklını nasıl karıştırıp, umulmadık bir yola dogru sürüklediğini anlatan kitabı. hikayesi çok basit bir dille anlatılan kitaptır. bir yerden sonra insanın sinirini bozan basit konusu vardır.
--spoiler--
piraye komünist bir üniversite öğrencisidir. üniversitede erkek arkadaşlarıyla fingirdeşsem mi fingirdeşmesem mi derken zengin ve diyarbakırlı haşim ağayla tanışır. *
canan tan'ın sürükleyici kitabının adı. okurken kendini içinde bulmanın mümkün olduğu, kitap bittikten sonra diyarbakır'a gidip karış karış gezme isteği uyandıran güzel roman.
nazım hikmet tutukluyken bir gölge gibi peşinden o il senin bu il benim peşi sıra giden dikiş dikip, çeviri yapıp geçimini sağlayan, nazıma fanila ve don götüren tapınılası şahıs.. Nazımı canından çok seven 12 yıl onu hiç sıkılmadan sevgisinden bir gram bile yitirmeden bekleyen nadide insan. nazım denen şahsı münevver hanımla görmüştür. gitmiştir..
nazım hikmeti benim gözümde ajdardan bile değersiz bırakan olayın başkahramanı. pirayeee
''eh işte'' tadında bir kitap. daha iyisini yazar mıyım, yazamam, ama bu kitap için de çok iyiydi denemez. günlük tutar gibi basit anlatım, tutkusuz bir aşk, herşey öyle olması gerektiği için oluyormuş gibi. tek iyi yanı güneydoğu turuna çıkma arzusunu tetiklemesi. *
bu kadarcık sözle o kadarcık şarkıyı yapmak kolay değil. o kadarcık şarkıyla da o kadarcık etkilemek hiç kolay değil. bu şarkıyı dinleyip ağlamamak hiç kare kolay değil.
okuduğunuz en iyi kitap olamayacaksa bile en hızlı okuduğunuz olabilecek bir kitap. benim oldu ordan biliyorum.
kah haşimin sözlerinden dönüşlerine sinir olarak, kah kızımızın bunlara aldanışlarına uyuz olarak, arada bir de töre denen şeye küfrederek geçiveriyor.
Taci uslu nun seslendirdiği piraye adlı şarkısında geçmektedir bu dize. Bu şarkının sözleri ise, Nazım hikmet in bursa hapisanesinde karısı piraye ye yazdığı şiir-mektup tadında yazısındandır.
insanın içinde biriktirdiği pozitif ve negatif enerjinin birbirine girmesi halinde bilinçaltındaki ilk cümleyi bağırma isteğidir. bu piraye piraye olabilir , isyan olabilir , sex olabilir , bıktım lan olabilir. bilinçaltı sonuçta .
"bulutlar geçiyor haberlerle yüklü ağır" derken insan bursa'nın nisan ve mayıs aylarını hayal eder. nazım bursa cezaevinde yazmış bu şiiri. dışırda ılıman bir hava vardı muhtemelen. gökyüzü masmaviydi ve bulutlar kümülüs tadında ağır ağır geçip gidiyordu.
bursa bu kıvamdayken, yürek nazım yüreğiyken ve sevdalı piraye ise, bağırmamak mümkün müdür?
Canan tan saçmalıklarından biri daha. Önce asi ruhlu, inatçı, başının dikine giden bir kız tasvir ediyor. Sonra o kız süt dökmüş kedi oluyor tüm kişiliği değişiyor var mı böyle birşey ya? Zaman kaybı bir roman.
nerde kaldı özgürlük kızım? sen git gelin olarak kaynana evinde yaşa. hayatını berbat et. iki de çocuk yap. adam intihar etsin. daha 2.bebe karnındayken. yap yap pişman ol. kınamıyorum ama bi tutarsızlık var bu romanda. ( ama sonunda bende ağladım işte lanet olsun1!) *
