bugün, denk geldiğim, beni ilkokul günlerime döndüren, sevimli insandır. metrobüsle balık istifi seyahat ederken, rastladım. dikkatimi celbetti garip hareketleriyle. önce ayaktaydı. birisi yer verse de otursam artık yahu diye gözleri felfecir akan bu abim, bir ara ayağını kaldırdı ve kumaş pantolonunun paçasını düzeltti. iyi giyimliydı, büyük ihtimalle masa başı bi işte çalışıyordu. emekliliğini hesaplayan, akşam biraz tv izledikten sonra sıcak yatağına yatan, dertsiz tasasız bir insana benziyordu. bi ara otobüs boşaldı, akabinde de bu abimiz kıçını metrobüsün o rahhat koltuklarına yerleştirdi. sanırsın şehirlerarası yolculuk yapıyor şeker insan. önce ellerini itinayla , ıslak mendil yardımıyla sildi. sonraküçük bi sarı poşet içindeki meyve suyunu ve poğaçasını, dizlerinin üstündeki laptop çantasının üzerine koydu. ben büyük dikkatle izliyordum. içimden de ' hayır onları otobüste yemiceksin di mi abicim.. yeme bak üstüne başına döküceksin. hii.. o da ne.. pipet.. aha da çıkardı.. kesin yiyecek..' diye geçirirken. adam meyve suyu kutusunu çıkardı öncelikle, pipeti poşetinden çıkardı ve özenle taktı kutuya. sonra da poğaçasını yidi.
-ee? ne bu şimdi mk. ne anlattın sen bize şincik? yayınlamanın maksadı niydi canım gardeşim?
abi bi dur hemen muhalefet yapıyosun ya.. bak ne güzel adam beni çocukluğuma götürdü diyorum..
-götürdüyse götürdü mk. bizene bundan şincik yavv..
eeh sus be.. 40 yaşını geçen bu adam.. pipetle meyve suyu içiyor. o manzarayı gözünün önüne getirsene bi.. komik ve masum değil mi lan.. bence öyleydi.. benim gibi düşünen birkaç kişi daha bulup o abimiz için tatilyaya sefer düzenlicem . buraya da yazıyorum.
