Pink Floyd'u geç keşfetsem de, her dinlediğim kaliteli grup gibi yavaş yavaş alışacağımı düşünüyorum.
Bazıları kendi müzik normlarından bahsetmiş ama müzik eğer kollektif bilinçaltında yer edinmeyen malzemeden çıkagelmişse o zaman müziğin evrenselliği sekteye uğrayacaktır.
işin aslı Pink Floyd'dan güzel psikolojik çıkarım yapan psikologlar vardır. Hatta yazarken elim parapraksi yapıp Pink Freud yazdı.
Bu sözler parmaklarımdan internet dünyasına akarken arkada ise "Divenire - Ludovico Einaudi, Robert Ziegler, Royal Philharmonic Orchestra" çalıyor.
şarkıların minimum 12 dakika sürmesinden mütevellit benim de tahammül edemeyip aralarında olduğum insanlardır. böyle " bakın biz nası rak yapıp 7 dakika gitar çalıyoruz " tribi gibi geliyor.
Aradığım başlığı buldum sonuçta..
Ciddi anlamda abartıldığı düşünülen pink floyd'u dinlemeyen insandır.
Zira pink floyd abartıla abartıla göğe çıkarılmış bir gruptur.
Çok bir özelliği de yoktur eski olmak dışında.
Fakat pink floyd coolluğu varken kimse kalkıp bok atamaz bu gruba.
Oysa led zeppelin, deep purple her türlü eline ayağına verir pembe floyd'un.
büyük bir kitle tarafından sevilmeyi başarmış bir grubu sevemeyen insandır. insanoğlu işte, kendi dinlediği müziği dinlemeyen insanları hor gören dar kafalara inat değişkenliğini korur.
başlık her ne kadar pink floyd dinlemeyen insan diye açılmış olsa da konu pink floyd'u tanımayan insanlar üzerinden gitmekte. entry/başlık uyumsuzluğu'na güzel bir örnek oldu.
