ah be ne günlerdi o günler. durun size bir anımı anlatayım;
bir keşif uçuşu sırasında tam da kendi köyümün üzerinden geçiyorum. aşağıya bakiyorum. bir de ne göreyim. bizim uşaklar, damın tepesinden el sallıyorlar bana. dürbünle baktım, ellerinde kuru ekmek. nasıl üzüldüm nasıl. hemen uçağın torpido gözündeki sana yağını çıkardım. bir kalıp yağı, uçağına kanadının altına yapıştırdım...sonra aşağıya defalarca sorti yaparak çocukların ellerindeki ekmeklere yağı sürdüm geçtim, sürdüm geçtim!
kerosin yerine alkolle ucan yazarlardir. thy fındığıni da meze yapip jet hiziyla yolculuk yapabilen, gözleri kara kisilerdir. tek sorun pisti bulamamalari.
