En sevdiğim tek çikolatadır. Bu olmazsa çikolata diye bir şey nedir bilmezdim herhalde. içindeki pirinç patlakları ve hafif meyve aromasıyla beni benden alır. Küçük ama lezzeti büyük.
sanki eti bu ürünü bi kere üretti. piyasaya da böyle on yüz bin milyon tane sürdü. bir iki reklamını yaptı. sonra unuttu pikolatayı. ambalajı bile yıllardır aynı bazı bakkallarda güneş rengini soldurmuş o parlak mor rengin.
bazı bakkallarda satılan pikolataların pirinç patlakları aşırı sertleşmiş mesela beklemekten.
bazılarının portakal tadı gitmiş.
kimse ilgilenmiyor.
yenilik menilik yapmıyor.
e kimse de sevmez tabi piyasada çok daha güzel tadı olan, güzel ambalajı olan çikolatalar var.
ara sıra benim gibi piko gördükçe pikoya üzülüp satın alıp onu yiyenler farkında pikonun. farkındayız da işte mekanik sindirimle ağzına sıçıyoruz tatlış şeyin.
hayır durumuz yok bir de.
yedikçe yediriyor kendini bu çikolata.
öhöm pardon pikolata.
50 kuruş sözlük. cok da ucuz.
kalorisi de az.
birazcık minnak ama tadı fena değil.
çayla beraber kıtlama şeker niyetine de güzel oluyor.
Çocukken yani ilk çıktığı zamanlarda aşırı yerdim sonra mankenlerin zayıflamak için yediğini gösteren reklamını izleyince yiyenleri kadın olarak algılayıp yemekten vazgeçmiştim çocuk aklıma tadı iyiydi ama kötü Ülker reklamlarinin kurbanı oldu benim için.
