fedakarligin ve babacanligin taniminin et ve kemige burundugu insandir. zira digerleri top oynarken, hamakta yatarken, bilumum atraksiyonlara girerken o arkadas duman altinda digerlerinin zevki icin kendini feda etmektedir. saygi duyulmalidir.
- napıyon lan
+ çık olum şurdan köz olmadı daha
- dur be bişeye bakıyoz
+ ne bakıyon olum, lan ayakkabından duman çıkıyo
- ananııı allah belanı versin selçuk
+ dedim sana yaklaşma diye.**
piknik sonunda katil olabilecek kişidir. şöyle ki; sen tut millet eğlenirken duman altında binbir güçlükle pişir etleri, millet hazıra konsun, bişeyler istediğinde burun kıvırıp binbir triple yapsınlar, sonra etleri yerken "...abi olmamış..." - "...biraz daha pişmesi lazımmış..." - "...olum bunların yarısı küle bulanmış lan..." gibi cümleleri kurma gafletinde bulunabilirler. işte o an, tüm bunları demelerine rağmen bütün tabağı silip süpüren insanlara hak ettikleri cezayı vermek için gereken nefret piknikte mangalın başında duran kişinin is kokulu ellerinde mevcuttur.
bu kişi "dağılın ulan, güç bende artık, bana maşamı getirin" diyen kişidir.
mangalın başında durmak güç gösterisidir. herkesin karnı acıkmışken
bütün gözler mangal başındaki kişiye çevrilir. o da yan yan aç halkı keser.
sonuçta herkes mangal başındaki adamın ağzından çıkacak o sözü beklemektedir.
"bunlar pişti, gelin alın." bu andan sonra kimse mangal başındaki kişiyi sallamaz.