pijamasiz yapamayan, pijamasiyla butunlesmis, keyif insani. derse de pijamayla gider bu insan, bayramda misafiri de pijamayla karsilar. 'yavrum su pijamalarini cikar artik, adam gibi bisey giy be' diyen anne zaten 20 sene sonra bu lafin kar etmedigini anlamistir. ablanin yillar sonra bile 'hah yine giydi postunu bizim ayi' diyen elestirilerine aldirmadan mutlu mesut pijamalariyla yasamaya devam eden dunyanin en asil ruhlu insanlaridir pijamayi cikarmayan insanlar. ayrica unluleri icin (bkz: gaffur aksoy)
pijamasının rahatlığını hiç bir şeye değişmeyecek kişidir, bazı vakalarda pijamayı ikinci teniymiş gibi benimsemeler görülebilir. kişi dizleri çıkmış bu giysiyle dışarı çıkmaktan utandığı zamanlarda * pantalonunu pijamanın üstüne giymekten çekinmez. paçadan sarkan kumaş parçasını ayakkabıya tıkıştırır, göbek üstünden gözüken bal lastiğini herhangi bir uzun giysiyle * kamufle eder, velhasıl tüm yaratıcılığını kullanır da gene de vazgeçmez pijamasından
'ben boyle rahatım' adına bayram sabahı bile o halde gezen, içirikliği elden bırakmayan, üzerinden çıkarmadığı, dizleri pot yapmış, kolları yağlanmış, yakası sol yana pörsümüş, ön yüzü yemek menusu haline dönmüş, lekeli pijaması ile tembelliği ayyuka çıkmış, 'ay bu çocuğun pijamadan başka giyecek şeyi yok galiba' diyerek komşuların ağzına lafı vermiş, üşengeç insan modeli.
kış günlerinde pijamasını pantolon altından giyen insandır aynı zamanda. bazen pijamasını çorabının içine sokmayı unutur da pantolon paçasından görünügörünüverir.
