ramazan günlerinde fırınların önünde pide kuyruğuna girip, sıra kendisine geldiğinde bir anda fikir değiştirerek ekmek almaya karar veren insanlara has eylem.
tabii, pidenin bitmesi ve sadece ekmek kalması da bir ihtimaldir.
+buyur canım kaç pide vereyim?
-yok abi ben ekmek alacam.
+ahaha. duydunuz mu millet, bu ibiş sabahtan beri ekmek için bekliyomuş.
+abi ekmek dediysek, yuvarlak ekmek: pide yani.
-hastr lan. kıvırma. yok sana ekmek mekmek. dıngıl.
Hayata fena halde benzeyen durumdur, o anda istediğini almak için yanındakini itersin, birinin senin önüne geçtiğini gördüğünde kızarsın, ön sıradakilerin yerinde olmak istersin,önceden parasını verip ayırtmış olan adam hiç beklemeden pidesini alıp giderken kıskanırsın; gel gör ki o kadar beklemene rağmen pideyi alacağın da garanti değildir, çünkü bu da bir nasip işidir.
gerçekleştiremeyeceğim eylemdir. bizim fırında ekmek çıkmıyor ramazanlarda iftar saatine 2-3 saat kalınca falan.
koca yerde tek fırın mı var lan diye sormayın bizim orada esnaf kültürü vardır hala. alışkanlıklar vardır her zaman aynı fırından ekmek alınır aynı bakkala gidilir. hem ramazanda pide yenilir ekmek alınmaz. evet saykoyuz biz..
