ingiliz müziğinin şahaneliğini bir kez daha kanıtlamış olan gruplardan. indie-rock, indietronica tarzlarıdır*. radar live'a da geliyor kendileri artık daha ne isteriz bilmiyorum.
derler ki:
music won't save you from anything but silence
not from heartbreak,
not from violence
1996'dan bu yana müzik yapan ve yaptıkları şarkılara karanlık ruhlarından birer parça koymayı ihmal etmeyen grup. istanbul'da radarlive 2007 ile arz-ı endam eden grup sonraları da istanbul konserlerine devam etti. şarkıları genelde organik temelli olsa da biraz da elektronik destekli. pek çok grup gibi kendi ülkeleri olan ingiltere'den çok diğer ülkelerde tanınsalar da, grubun beyni sayılan glen johnson'un yaptığı açıklamalar bundan memnun olduklarını gösteriyor; ''ingiltere'de popüler olmayışımızı anlayabiliyorum, çünkü genç ve hip değiliz. biz the klaxons değiliz. piano magic elemanlarının hepsi 30'larında. yani nme'nın kıstaslarına göre 'cool' da değiliz. rusya gibi neredeyse doğru dürüst bir müzik dükkânının bile olmadığı bir yerde hayranlarımızın olması ve konserimize bin kişinin gelmesi ise inanılmaz, beni esas etkileyen de bu."
grubun ismi duyulduğunda edinilen ilk izlenim klasik müzik icra eden, piyano çalan insanlar olabilir. ancak bu da insanları ters köşeye yatırma tutkusundan kaynaklanıyor. ''evimde 50'lerden kalma, frank sinatra şarkılarının piyano yorumlarının olduğu bir plak vardı ve ismi 'piano magic'ti. frank sinatra'yı sevmem ama joy division ya da disco inferno gibi sizi ters köşeye yatıran grup isimlerini hep sevmişimdir. joy division size mutlu, disco inferno ise size bir disko grubu izlenimi verebilir. piano magic de, bizim klavye çalan dört adam olduğumuz izlenimini verebilir, ama değiliz."
