yoğurdun bulunuşu kadar olmasa da en az aya gidiş kadar mühim bir icattır bu yumuşak kağıt parçası. hadi len deyip geçmeyin, dedim ama neden dedim bir sor. başının en darda oldupu zamanları hatırla yanında hep kim var? düşün, tuvalettesin. saatlerdir içinde taşıdığın dışkıyı vücut daha fazla saklamak istemedi. o fazlalığı bıraktın gitti, o geniş ağızlı bok çöplüğüne. ee poponu nasıl temizleyeceksin, kurutacaksın? hemen elin gitti değil mi peçeteye? bittiğini, işlemi başarıyla yürüttükten sonra fark ettiğin zamanları hatırla. hayata küstüren ince datay olmadı mı peçtenin bitmiş olması.
ya grip zamanları? ahha hahah diye gülerken birden çıkardı bünye o garip sıvıyı ortaya. hemen neye sarılıyosun kara gün dostunu arar gibi. tabi ki peçeteye. ( ilişkini kurtaramadıysan peçetenin suçu ne? o rezil olaydan sonra peçete napsın? çok fazlasını bekliyosun ondan. istersen tezgahın üzerinde dağ gibi biriktirdiğin bulaşıkları da o yıkasın.)
hadi bunu da geçtim. gecenin bir yarısı koynuna aldığın değil mi o? oda arkadaşların duymasın diye koyup başını yastığa akıtırken gözyaşlarını neyle sildin? hadi yaşlar yastığa gitti, ya burnundan akan şey? onu da mı akıttın yasığa? (piss seni) tabiki hayır. önceden hazırladığın bir kutu peçeteyi böyle gecelerde bitirdin değil mi?
sadece bu üç örnekten çıkan sonuç( ki örnekler çoğaltılabilir) peçete kendi adına iğrenç ama insanık adına büyük bir icattır. teşekkürler 'omzundaki ağır yükü ve gülmeyi unutmuş çehresiyle dolara bağımlı bileşik endeksli hayatın yarattığı sefaletten dokuz doğuran' ama yine de peçeteyi üretebilen insanlarımız. teşekkürler..
yemek ihtiyacı, tuvalet ihtiyacı sonrası lazım olan hatta bunlar gibi hayatın her alanında yanınızda bulundurmannın size katkı sağlayacağı önemli bir araçtır.
her insanın cebinde bulundurması gereken temizlik aracı. hele kış aylarında gripseniz ve sınıfın ortasında birden burnunuzun akacağı tutmuşsa ve peçeteniz yoksa sıçtınız demektir. istersiniz çevrenizdekilerden, yoktur hiçbirinde. sonrası rezilliktir zaten. ama peçetesi olan adamın özgüveni vardır. okul tuvaletinde peçete yoksa ve çok sıkışmışsa "ulan nasıl sıçıcam" diye düşünmez. vel hasıl kelam peçete temel bir ihtiyaçtır.
biraz peçeteyi övesim var. öğesim olacak aslında o. emin de değilim ama ne demişler önemli olan niyet. iyi niyetli bi adamım ben.
peçete diyorduk.
ben hayatımda peçete kadar bölünmüş bir karaktere sahip başka bir şey ya da adamına göre muamele yapabilen nesne görmedim.
mutlu ailelerin, pazar sabahları dökülen vişne suyunu emer peçete.
ölümünne yalnız adamların 20 gün iğrenç zevk sularını çalar yüzüne. 2-3 ayda bir aynı yalnız adamın göz yaşına tanık olur; üzülür ses etmez. işini yapar peçete.
çakma gotik kızın badanalı yüzündeki siyahı kabul eder bembeyaz vücuduna.
çocuklar için üzerine filler, çiçekler, böcekler işlettirir. sırf onu beğensinler diye.
dikkatsiz adamın burnunda kalan tatak topuna maruz kalmadığı için sevinir bazen, onca akan sümüğe rağmen.
peçete, bence şu dünyadaki en kral, en vefakar en cefakar, en halden anlayan nesnedir aga. hatun olsa evlenirdim amına koyim! bence bu gece biraz peçeteyi öğmeliyim. hiç değilse bu gece.
