Suriyeli kaçkın olmayan, camın kenarına çökmüş yanındaki sehpada kahve bir elinde sigara diğerinde telefon, sözlükteki kendisinden daha mutsuz olabilecek yazarların yazdıklarını okuyarak kendisini aslında iyi olduğuna inandırmaya çalışan. Bunu yaparken bir paket sigara bitiren ve sabah işe gidecek olmasına rağmen 5 gibi anca uyuyabilecek yazardır.
Edit: üstteki yazar entry'sini sildiği için yazımın başındaki suriyeli kaçkın olmayan tanımı boşta kaldı.
yeri dolmayacak bir kayıp yaşadığım için epeydir tadım yoktu, muhtemelen uzunca bir süre de olmaz gibi. insana anne babası hiç ölmeyecekmiş gibi geliyor ama o gün bir gün geliyor maalesef. güzel insandan geriye güzel hatıralar kaldı, tek teselli bu oluyormuş demek.
