üzerindeki Göçükler kurum bağlamış bir alüminyum tavada pişerdi. Önce tereyağı erir üstüne peynir dökülür karıştırılırdı. Kır pidesine benzeyen uzun ince ekmeklerle kahvaltıda yerdik.
Bitince bir kaşıkla tavanın dibi kazınırdı. Ağaç yongasına benzeyen bu kazınmış peynire “hıplama” denirdi. Tadı çok güzel olurdu.
şu dünyada tadına bakılmadan gidilmesi büyük eksikliktir. öyle her peynirden eritme olmaz. eritmelik peynir böyle sarımsı yumuşak olur. kolay kolay bulamaz, bulduğunuzdada hemen bitiriverirsiniz.
eğer elinizde eritmelik peynir varsa zaten nasıl yapıldığını biliyorsunuzdur. bilmeyenlere; 1,5 kaşık tereyağı (hazır olmayanı makbüldür) eritin, sonra göz kararıyla yeterince peyniri atıp, peşine hemen biraz su koyuyorsunuz. tarif aşağı yukarı budur. gerçi ben yemede uzmanım, yapmada değil.
