yazılması ikinci halife ömer tarafından engellenmiştir. Hani şu adalet timsali olan. Üstelik peygamber efendimiz size bir vasiyet yazacağım benden sonra yolunuzu şaşırmayacaksınız demiştir ama adaletli ömer bize kuran yeter diyerek vasiyetin yazılmasına engel olmuştur.
allah ve elçisi, bir konuda hüküm verdikten
sonra, artık inanmış bir erkek ve kadının, kendi işlerinde tercih hakları yoktur. ama böyle bir hakkı kendilerinde görerek, allah'a ve elçisine isyan eden kimse, apaçık bir sapıklıkla sapıtmış olur.
Kuran peygamberin emrine uyun diyor. Ayrıca ortada ne hadis Nede iftira var herkesin kabul ettiği yaşanmış Bir olay var. Ben iftira değil söylenmeyenleri söylüyorum.
--spoiler--
resulun kuran'dan baska vasiyetinin olamayacagi veda hutbesinde size bir emanet birakiyorum ki o da kuran'dir demesinden bellidir.
--spoiler--
adam hem hadis karşıtlığı yapıyor buna delil olarak hadis sunuyor. Üstelik verdiği hadisi eksik yazıp ehlibeyt'i siliyor. Hadisin orjinali için.
Veda haccından dönündükten sonra halkı toplamış, hz ali'yi yanına çağırmış ve halka "ben kimin mevlasıysam, ali'de onun mevlasıdır. Size en kıymetli iki şeyi bırakıyorum. Biri allah'ın kitabı, biri de ehl-i beyt'imi" diyerek hz. Ali'nin elini tutup havaya kaldırmış. Yani vasiyeti, kendisinden sonra işleri yürütmesi için halife olarak başa hz. Ali'nin gelmesiymiş. Ama Ebubekir, osman ve ömer aralarında anlaşarak, halkı da bazı asılsız sözlerle arkasına alarak halifeliği aralarında sırayla seçtiler.
şiilerin iftirası değildir aksine bu olay en çok sünni kaynaklarda geçer.
“ibn Abbas diyor ki: ‘Peygamberin hastalığı
ağırlaşınca şöyle dedi: ‘Bana bir kâğıt getirin, size bir yazı yazayım ki ondan sonra asla yoldan sapmayasınız.’ Ömer dedi ki: ‘Şüphesiz Peygambere hastalığı galebe çalmış ve bizim yanımızda Allah’ın kitabı
var, o bize yeter.’ Sonra aralarında ihtilaf çıkar ve gürültü ve patırtı çoğalır. Peygamber dedi ki: ‘Yanımdan kalkın ve benim yanımda niza ve tartışma yakışık olmaz.’ Sonra ibn Abbas dışarı çıktı ve şöyle diyordu: Ah ne büyük kayıp ve hüzündür ki tüm musibet ve hüzün, peygamberin vasiyetinin yazılmamasındadır.Sahih-i Buhari, c. 1, s. 37.
Bu sadece buhari'de geçen rivayet diğer tüm kaynaklarda da geçmektedir. Peygamber efendimiz bu isteği bu adamların gerçek yüzünü görün diye yapmıştır ama buna rağmen halk hakkı bırakıp batılın peşinden gitmiştir.
