diyarbakır'a gittiğim süre zarfında küçük bir kürt kızından duyduğum ve insanların beyinlerinin ne derece yıkanmış ve küçük yaşta nasıl yetiştirilip kandırıldıklarını görmeme sebep olan sözdür.
malesef yanlız bırakılan ve sonrasında da hainlerin eline kalmış;
onların fikirleriyle beslenmiş, ülkesinin kültürel, ahlaki güzelliklerinden nasibi aldırılmamış küçük kızın hezeyan dolu lafıdır.
bu noktada suçun hepimizin ve oturup düşünmemeiz gerekliliği noktasında bir cümle kurmaya gerek yok diye düşünüyorum.keşke zamanında devlet tam anlamıyla sahiplense, farklı politikaların oyuncağı olmasa ve yüzlerce yıldır birlikte kurduğumuz sofraların, kurtarılan vatanın gelişimi adına çatlak sesleri susturabilme imkanı olsa.
ha şu var uygun uslubla konuşana birşey denemez ama göremediğimiz için pkk, bdp'nin hezeyanlarından hep kin ve nefret doğmuş; gereksiz yere masum kürt kardeşimin ahı alınmıştır.