Benimdir ve ne kolun nede tuşların bir günahı vardır.tamamı ile yeterli zaman ve konsantre olamama ürünü bir durumdur.fakat 1 haftalık sıkı bir çalışma ile bırak gol atmayı şu mübarek ramazan gününde futbolcuya sahada namaz bile kıldırılabileceğini düşünüyorum. (bkz: o derece)
küçükken mahalle maçlarında fazlalık olarak oynayan, adamdan sayılmayan kişiyle aydı insandır. bu insan kaleye geçtiğinde de mütemadiyen beşikten gol yeyip alay konusu olmuştur.
peste boş kale yakalayınca atsan dert atmasan derttir. atsan eee boş kaleye derler atamazsan kazmaya bak lan bi kareye dokunsan goldu derler. en iyisimi kol bozuk demektir. boş kale atamıyosan oynama zaten o ayrı.
şanssızdır. yani 850 tane varyasyon yok ki gol atmak için. tek tuş. tek bir tane lanet olası tuş. o tuşa basıyorsun ve top ağlarla buluşuyor. işte şans yanınızda değilse o top girmiyor arkadaş. taca bile gittiği oluyor ama kaleye girmiyor. işte o zaman o tuşu söküp konami yetkililerinin götüne sokası geliyor insanın. *
tamamen trajikomik bir durum olmakla beraber saatlerce gülünesi yegane olay. golü atamayan arkadaşında yüz ifadesi de ayrı bir muammadır tabi. tüm kazma forvetlere selam olsun.
