hayatta belirli dönüm noktaları vardır. kadını kadın yapan, erkeği erkek hissettiren anlar. işte bu anların başında da karşı cinsle olan etkileşim gelir.
karşı cinsle sosyalleşemeyip, am göt sik muhabbetinden kurtulamamış ve diyalog bazında karşı cinsle iletişim kurmayı dahi beceremeyen birey, kendini çevresindeki yakın kankalarına emanet ederek gider durur pes oynar. bunu bir sosyalleşme aracı zannederek aklınca haz duyarak. estetik beğeni yargısı gelişmemiş bu birey. karşı cinse karşı ağzının suyu akan bir abazandan da öteye geçemez.
tüm bu argümanların sonunda elimize geçen yegane done, bu erkeklerin birbiriyle olan ilişkisinin, yüzeysel ya da örtük de olsa eşcinselliğe kaydığıdır. bu eşcinsel dürtü, pes oynayan erkeklerin içindeki bir mekanizmadır. "gel pes atalım, eline verecem" kalıbı da bu eşcinsel eğilimin bir yankısıdır, bir yansımasıdır.
çözüm kesinlikle ve kesinlikle hayata atılıp sosyalleşmektir. bu eşcinsel eğilimli erkeğin karşı cinsle diyalog bazında iletişime geçip, aklından pes'i çıkarması tek çıkar yoldur.
