Pes ettim. Bunca verdiğin mücadelenin, yıpranmanın karşılığını alamayacağın bir düzende daha fazla akışa karşı kürek çekmek neye yarar?
Arkana yaslanıp ölümü bekle daha iyi. Zaten çoğu insanın keyfi yerinde, kurduğu düzende mutlu, kendinden başkası önemsiz.
Ne yaparsan yap, ne kadar çaba gösterirsen göster sürekli yetersiz olarak yargılanıyor sürekli tembel damgası yiyor, sürekli gerizekalı muamelesi görüyorsun. Öyle bir düzen ki seni 4 bir yandan kuşatmış. Çıkış yolu yok. Herşey şans, kader ve dalavereye dayalı.
tüm çabaların boşa çıktığını gördüğünüzde, çabalamaktan vazgeçme eşiğidir. anlatmaktan, beklemekten, güçlü olmaktan, umut etmekten yorulmuş ve elleriniz bomboştur.
bir yenilgi değildir. olmayacağının farkına varmaktır.
yapabileceğinin en iyisini yaptıktan sonra pes etmek, pes etmenin doğasına aykırı olduğu durum. daha doğrusu pes etmek bu değil ki zaten. pes etmek yapabileceğinin en kötüsüne bile tenezzül etmeden bırakmaktır. bu yapılacaklar iyi şeyler için tabii. en geneli ideallerinizin peşinden koşmak. bunu düşünemeden bırakmak pes etmektir bence.
Umudun bittigi anda sergilenen davranis. Hissedildigi an cok üzücüdür. Dönüp baktiginda arkana, bosu bosuna edilmis mucadeleler ve verilmis fedakarliklar gorursun, bir de basarmak icin bosa giden zamanlarini dusunup bir kez daha uzulursun.
