ekonomik kriz dönemlerinin en acı tabloları kuşkusuz ki yıkılan aileler, batan işyerleri gibi dramlardan oluşuyor. lakin büyük ölçekte bakıldığında benim içimi en çok acıtan tablo, koskoca bir ülkenin ekonomisinin bir gecede imkb'lerin, takasbank'ların, bddk'ların parlak camlı plazalarından inip tahtakale'nin kopuk dolu sokaklarına, çuvalla taşınan g.tü boklu sokak dövizlerine düşmesi ve büyük bankaların para arabalarının şehr-i istanbul'un en dar sokaklarında aracı arar olmasıdır.
senelerin okumuş, didinmiş işini iyi bilen brokerları bir gecede teslim olur genelde üç günlük sakallı tahtakale kurnazlarına. işte bu geri gitmenin ve küçülmenin resmidir bence ekonomide. sokak brokerlarından girdik şimdi asıl konumuza dönelim. malum menkul kıymetler için ya da altın için borsalarımız var. buralarda iş yapan, işleri yönlendiren brokerlarımız var. lakin bu ülkede inşaat sektörünün demirbaşı, büyük borsalardan biri de demir borsasıdır. ihalelerin demirbaşı bu borsa pek kolay dalgalanmaz, söze sadakat daha bir önemlidir bu sektörde. ve yine merak etmiyor değilim ekonomik kriz dönemlerinde onikiyi bir geçe külkedisine dönüşen brokerlık alemi, yarın öbürgün demir-çelik borsasında yaşanacak farazi bir kriz sonucu perpa'daki hırdavatçıların eline kalır mı?
ah işte kalırsa eğer; o çim biçme makinası, jeneratör, soba borusu vs. satan perpa esnafı abilerimiz, okmeydanı'nda dow jones yaratabilir, başımıza birer broker kesiliverir.
