bitirimler sınıfı adlı filmde, o zeytinyağlı yeşil fasulyeyi yemesiyle rekor kırmış olup, tarihe geçmiş oyuncumuzdur.
sezercik ceza almıştır yemek yiyememektedir. ama iyi kalpli adile naşit dayanamaz ve gizli gizli sezerciğe yemek götürür.
menümüz: zeytinyağlı yeşil fasulye. ekmek. su.
ama cingöz öğretmen perihan savaaaş bunu anlar ve yemeği bi güzel elinden alır, cezalı sezerciğin önünde şapur şupur yir.
ve tarihe geçer.
o naasssıı bi fasulye yemektir öyle.
taze fasülyeden nefret eden bi insanın*, taze fasülye yemesine sebep olan yeme şeklidir. hayır öyle bi yiyor ki birden kendinizi sezercikle birlikte yalanırken buluveriyorsunuz.
taze fasulyeden köşe bucak kaçan binlerce çocuğun, taze fasulyeye karşı enteresan bir ilgisinin olmasına sebep olmuştur. evde her fasulye piştiğinde, acaba bir yerlerden perihan savaş çıkar mı diye huylandırmıştır.
ha bir de, gecenin köründe o koskoca bakır tencereyi nasıl bitirmiştir? "oha!" demiştir seyirci. ne hırsmış yahu, çocuğu aç bırakmak uğruna mide fesatı geçirmek göze alınır mı hocam?
en sinir oldugum sahnelerden biridir sezercik seni seviyorum kaka o perihan ögretmen adını tam hatırlayamadım idare edin uyuz kadın cocuga ceza veriyo guya.
sözkonusu taze fasülye (bu arada bir taze fasülyenin "sözkonusu" olması da ne ilginçmiş) filmde susuz bir yemektir ve perihan ablamız yerken kaşık değil çatal kullanmaktadır. tabi eylem gerçekleştirilmeden önce söylenen "sezer de cezalı olduğuna göre bi ben yiyciim demektir" repliği de hafızalara kazınmış, yürekleri burkmuştur.
Ya herkesi etkilemiş bu sahne bi beni etkiledi sanırdım iyi güldüm he. Fasulyeyi deli gibi sevmeme neden olan sahne diyebilirim. Artık izlerken açmıydim sezer'e üzülmekten mi acıkmıştım bilemiyorum. izledikten sonra anneme dönüp "fasulye yapsana" demişliğim var yani. Acaba çizilmiş miydi ordaki fasulyeler? Burası benim için çok önemli. Çizilmemiş fasulyeden lezzet alamıyorum çünkü. Eğer sebebi bu sahneyse yandık! Ah benim canım bilinçaltım...
