daha kötüsü 27 yaşındaki genç kıza annesinin teletabili nevresim takımı almasıdır. yaşıtları siyah saten çarşaflar üzerinde parendeler atarken, o teletabilere bakar bakar hüzünlenir. **
en güzel günleri çocukluğunda bırakmış gençtir. en son ailesine nazının geçebildiği dönem, çocukluğunda at koşturuyordurç etrafındaki kötü şey ve kimseleri en son çocukluğunda kovabilmiş, büyüdükçe hiçbir şeysiz kalmış, kendine sarılan gençtir.
sıkıntılar boyu ne denli aşmıştır ki hala çocukluk perdesinin asılı olduğunu yeni fark etmiştir, saçlarının sarı tonu olduğunu da yeni fark ettiği gibi.
çıkmazlarımın içimi daralttığı körlük müydü bu? neden güzel görünmüyır bu oda sorusuna yıllarca bulamadığım bu cevap, körlüğümden mi saklanmıştı gerilerime? sonra tekrar baktım perdeme, beni dünyaya kapatan, saklayan gerecime; daraldım yine, ve hayır: "en son ne zaman ne alabildim ki zaten kendime"ye bağlıydı bu cümle: en son ne zaman kendim için bir şey yapabildim?...
