bulunmasıyla birçok kişinin hayatını kurtarmış ama edebiyatta doğacak birçok karakterin ölümüne sebep olmuş ilaç. bu ilaç 1940'larda değil de 1800'lerde bulunsaydı ne maria puder ölürdü ne de dokuzuncu hariciye koğuşundaki adını hatırlayamadığım çocuğun dizi ankiloza giderdi. hikayelerdeki bu trajik durum ortadan kalkınca onların hikayeleri de yüksek ihtimalle büyük bir eser olmaktan çıkardı.yanlış anlaşılmasın bunları kürk mantolu madonna'yı, dokuzuncu hariciye koğuşunu eleştirmek için değil; yazarların o zamanlarda trajedileri nerde aradıklarını, tıptaki gelişmelerle trajedilerin nasıl şekil değiştirdiğini vurgulamak için yazıyorum. eskiden korkulan plörezi, osteoit tablolarının nasıl sıradanlaştığını günümüzde romanesk felaketlerin kanserlerden umulduğunu belirtmek istiyorum. bakalım 100 yıl sonra kanser de sıradanlaşınca yeni felaket ne olacak?
romatizma için vurulmak zorunda kaldığım zamanlarda hatırlıyorum da böyle bir acı yoktu ya. iğneler yanında halt etmiş adamın kalçasından giriyor ayaklarına kadar nasıl bir ağrıdır o unutulmaz vesselam.
küçüklüğümde çok yediğim iğnenin adı. yanında genelde bir tane de penadur diye bir şey verilirdi, tüm iğneler bittikten sonra. işte o penadur hakikaten son nokta idi. onu olduktan sonra vucudumun yarısı felç olurdu.
streptokok cinsi bakterilerin tedavisinde ilk tercihken stafilokoklardan kullanılmaz, bacteroides fragilis'in ürettiği penisilinaz nedeniyle de anaerop enfeksiyonlarda ilk tercih değildir.
ismi yüzünden kullananlara üzüldüğüm, nereye yapıldığını öğrenince hasiktir lan dediğim iğnedir. bildiğim kadarıyla vurulduktan bi süre sonra yürüyemiyomuş insan. çok alerjik bir ilaç olduğunu ise bilmeyen yoktur.
beta laktam antibiyoktir. bakterilerin peptidoglikan tabakasının sentezini önleyen beta laktam içerirler. bakteriler ise bu antibiyotikler piyasaya çıktıktan kısa bir süre sonra bu beta laktamı sindiren beta laktamaz isimli enzimi yapmışlardır. sonra ilaç firmaları durmamışlardır. beta laktamaz inhibitörleri yapmışlardır. bu böyle devam etmektedir. insanoğlunun ürettiği çözümlere bakterilerin hep bir çözümü olmuştur.
gün itibariyle popoma enjekte edilen ve tarif edilemez bir acı ve sol bacağımı dişli çarklar arasında eziliyormuşçasına hissettiren akabinde 1 saat sonra hastalığımdan neredeyse eser bırakmayacak kadar etkili olan ve hala topallayarak yürüten lanet olasıca ilaçtır. montla sıçmanın acıların en büyüğü olduğunu düşünenler birde penisilin iğnesini denesinler.
