Siyasi karikatür işini iyice cıvıtmış işi eleştiriden çok bazı yerlerde karalamaya dökmüş olan dergidir. Yerde yatan şehit olmuş türk askerine rte nin kalk askerlik yatma yeri değildir dediği karikatür dergiyi bir anda kendinden nefret ettirmeye yetmiştir. Yazıktır günahtır.
mizah ve karikatür dergisi olmanın gerekliliklerini yerine getiren hatta dahasını yapan dergidir.
olması gerektiği gibi her zaman muhalif, eleştirel, gerektiğinde kişisel gerektiğinde bireyseldir. *. güldürme özelliğide eklenince pek bir şahanedir.
gırgır torunlarından en başarılı olanı, en uzun süre başarılı olanıdır.
emrah ablak'ı fermuar a kaptıran haftalık mizah dergilerinin en iyisi. köşesini her hafta okumasamda emrah ablak penguen'in demirbaşıydı, olmazsa olmazlarındandı. ikinci sayfa artık eskisi gibi değil, olmucakta. cem dinlenmiş'in köşesi üste çıkmış, onun yerinde de bir hafta yiğit özgür'ün yaran hikayeleri var*, bi sonraki hafta da haftalık güncel karikatürler yer alıyo. yazık oldu yazık.
çoook sevimli,çooook matrak yürüyüşlü,her daim frak giyen, uçamayan ama torpido gibi
dalıp, balık gibi yüzen kuş. ismet paşa'nın ünlü çivilemesinde penguenlerden esinlendiği
söylenir.
hayatında bir defa bile penguen okumadığı halde, sırf rte ile ilgili karikatür yayınladı diye kimilerinin bilmeden anlamadan nefret ettiği komik dergi.
dünyanın en süper hayvanlarıdır. insanın eğer bir daha dünyaya gelicekse olmak isteyeceği tek hayvandır. eve alıp beslemek istediğim, "n'olur buzdolabında bile yaşar o hayvanlar" dediğim hayvan cinsi. tabiki böyle bir şey olamayacağından besleyemediğim hayvanlardır.
aynı zamanda haftalık mizah dergisidir. alıp okuyabilirsiniz rahatlıkla, üstelik gülmekten midenize kramplar girer. tabiki de diğer efsane mizah dergileri gibi belli bir duruşları vardır, bu yüzden eleştirilmeleri normaldir.
lisenin ilk yıllarında arkadaşın yavaş yavaş damardan penguen vermesiyle farkettmeden bi anda müptelası olduğum ve artık sıranın bana gelip benim diğerlerini tiryakisi yaptığım ve her hafta çıkıcağı günü iple çektiğim dergi. tabi bide lombak var (bkz: lombak) gerçi lombağım ayda bir çıkması biraz üzücü oluyor ama neyseki her buluşma ayrı bir sevince sahne oluyor.
1989 da hibir ile, sonradan limon, ardindan leman ile araliksiz okudugum mizah dergilerinden sonra kurulusundan beri takip ettigim sahane dergi. umut sarıkaya, yiğit özgür dergi içinde en beğendiğim çizerlerdir
mükemmel bir aile örneği sergileyen yegane uçamayan kuş türüdür. dişileri yumurtlarlar ve kuluçkayı erkeğe devrederler, yiyecek bulmak için bazen 100 km lik yol yürürler, denize açılırlar.
erkekler 4 ay boyunca kuluçkada kalırlar, tam dört ay inanılmaz bir rüzgar ve soğuğa karşı. yerinden kımıldadıklarında yavrusunun öleceği için hareket dahi edemezler ve aç susuz beklerler. bu sırada erkeğin kilosu yarı yarıya düşer. dişi geri döner ve erkeğini ve yavrusu yüzlerce penguen içinden tereddüt etmeden bulur. * kursağında depoladıkları yiyecekleri paylaşırlar. * darısı insanların başına..
yıllardır takip ettiğim ama bu haftaki sayısıyla beni hayal kırıklığına uğratan dergi, şöyle ki, lombaktaki "iyi ki de senede bir gün buluşuyoruz" temelli karikatürün neredeyse aynısını daha evvelden umut sarıkaya çizmişti. neticede aynı dergidir, espri kullanılır kullanılmaz orasını bilemem de, okuyucuya biraz saygınız varsa esprinin sahibi hakkında bir açıklama yaparsınız.
ayrıca serkan altuniğne'nin bu haftaki köşesinin yarısı da eski "iş"lerinden oluşuyor. hiç değilse "bu hafta yetişemedim .mına koyyim" yazamadınız mı?
umut sarıkaya'nın askere gitmesi ile sanki çizerlerin 4de 3nün de dergiden ayrılmış gibi her hafta biraz daha gönülsüzce aldığım hede ve hödö çizgiler kompleksi.
özellikle kapak çizimiyle dikkat çeken mizah dergisi. 'tayyipler alemi' adlı kaağı ile de basında adını duyuran derginin kuruluşu; kendine bahadır baruter'in tabiri ile 'neşeli bilekler' adını veren kesimin leman dergisinden kopması ile olmuştur.
