Benim gibi öksüz kalan yazarların dinlemesi gereken ahmet kaya parçası.
Özledim anne , seni çok özledim , penceresiz kaldım anne , sensiz kaldım anne , oysa ne çok isterdim seninle şuan karşılıklı birer sigara yaksak , sana çıktığım kızları anlatsam akıl danışsam , ah be annem , soğuktan çatlayan ellerime krem sürmüyorum diye gene bana fırça atsan , keşke ömrümden senin ömrüne katılsada yaşasan anne.
Gençliğinizin;
-vefa bilmez, şiddetin her türlüsü ile karşınıza çıkan, sizin savunmasızca içinde aşk aradığınız adamın ellerinde,
-yalnızlığın en dip noktasında, güçsüz olduğumu kimseler bilmesin diye hep susmakla,
-Karanlık bir köşede, sessizliğin doruğunda, çıldırasıya haykırmakla,
-Yapılan hatalara, ezilen gurura, kendinden utanmayla,
-Hayatta güzel birşey ararken, hep saçmalıklarla,
geçtiğini düşündüğünüzde, yeniden anlamlanan, anlamlandıkça içinizdeki acının büyüyerek, gözyaşlarınızla bedeninizden çıkmasına sebep olan, Hani benim gençliğim nerde? deyip durmanızı sağlayan şarkıdır.
