"... gecenin bir vakti, kalktım, pencerenin önüne o çok sevdiğim sandalyemi ve bir bardak kahvemi aldım, usulca yağıyordu kar.. masumca... sonra ara sıra seni düşündüm, el ele, göz göze, yağan kara aldırmadan sana sarıldığımı, birden irkildim, yanımda hissettim galiba seni.. pencereden kar yağışını izlemeye devam ettim.. uyuya kalmışım, uyandım.. sana sarıldım, hiç olmayan sana..."
tanım : pencereden yağan karı izleyen bir aşığın anıları.
fonda, erkan oğur zat-ı şahanelerinin pencereden kar geliyor türküsüyle desteklenmesi bir takım sakıncalara sebebiyet verecek eylemdir. en azından sabah sabah yapılmamalıdır.
kafanı gökyüzüne kaldırırsan sanki üzerine yağıyormuş gibi olur. sadece kar tanecikleri ve sen olursun şu dünyada.. bi kaç dakikalığına hayatın stresinden, çekilmezliğinden kendinizi sıyırabilirsiniz.
