ben bu sabun arama maocerasının şaşkınlığına bi annemde, bi anneannemde tesadüf ettim. anneden kızına bi nesil tabi bunlar. *
hatılıyorum vakt-i zamanının pazar günleri banyo ritüelleri öncesi, banyoda sabun yoksa direkt pencere önüne koşan çocuklardık biz. normal insanlar gibi kilere yahut banyo dolaplarında arazlamalıydı ya bu köpürtme aracını, bizim ki cam önlerinde ararken tükendi.
tuhaf olan nasıl bi huy sardırmışsa belleğime, alış-verişten gelip direkt sabunların ikameti cam önüymüş gibi dizmeye ben de başlamışım. hasbelkader çocukluğumuzu yad ettirmiş sabunlu anılarda. *
kapanışta da, çocukluğumun sabınlarına selam etmek isterim. ***
