bir genellemeyle cart diye ortadan girmek istediğim başlıktır. efendim bu teyzeler ki kesin suretle şişmandırlar. evet aynen öyle. hatta ve hatta balkon ya da pencere önü mermerine kollarından önce yerleştirdikleri büyük memeleri vardır bu meraklı tonton teyzoşların. "laflamak" fiili onlarla tekrar tekrar anlam kazanır. kırk metre ötedeki bir insana bile rahatlıkla ulaştırabildikleri gür sesleriyle "huuuuu" diye başlayan zaruri sohbetin yegane sahipleri, mahallenin dürbün teyzeleridir onlar. bizim yan apartmanda var misal, dışarı çıkıyorum, nasılsın'dan önce şöyle bir soru geliyor tarafından: "nereye gidiyorsun sally"? hoppala paşam malkara keşan sana ne be kadın! ama yoook bir de cevap vermeye zorunlu hissediyor insan kendini. paşa paşa söylüyorsun ne bok yiyeceksen. "akşama geç dönme evine heeee". yok artık!
karşı penceredeki teyze ile muhabbetin dibine vuran teyzedir, camdan cama her türlü muhabbeti yaparlar, mahalledeki her boktan haberleri vardır. ocaktaki yemeği unutup yakan akşama dededen azar işitendir.
