sabaha karşıydık
ya da geceden yana biz
darmadağınık rumuzunda bir kadın
saçları çeyrek, ilikleri kurumuş
alın yazısı gibidir cam parçaya bölünmüş insan
gençliğine doğru bir lale çeşmesi
terk etmek
seni de böyle düşlüyorum, mektuplarını iki yüzlü
iki yüzlü dün
koldemirleri bilek kalınlığı
ikincisi yıllar önce yazılmış
yere yakın pembe aralık
bir başka büyük yalan
duvar panoları
bildiğim en son kadın 93'lerde ağlamış
sonra "anneler"
çok hızlı barbarların boyun eğdiği
kutsaldır "bâkireler" diyor
faili meçhul bir çocuğun
tanrıları utandıran çığlığı.
