bakın 23 yaşındayım. 16 yaşından beri internet alemindeyim. netten ve reelde tanıştığım kızların neredeyse %55'i hep aynı tip.
hepsinin bir peluş oyuncağı vardır.
o oyuncağa bazen komik bazen imalı bir isim verirler. (kedi ise şerafettin, ya da jamiryo gibi).
bu oyuncak olmadan uyuyamadıklarını söylerler.
gece konu derine dalınca, 'ama şuan sana değil şerafettin'e sarılıyorum' falan derler.
kısacası kendilerine hayali bir arkadaş edindikleri mesajı ulaşır size. ve bu onların gözünde çok sempatiktir. ama aslında çok çocukça ve itici bir ayrıntı ne yazık ki.
Dogdugum gunden beri her uyudugumda yanimda olan bir ayicik vardir. Kendisine sarilmadan uyuyamam evet ama ne aptal saptal isim koydum ne hayal alemine daldim. Tamamen psikolojik ve cocuk ruhumun bir parcasi. Olabilir boyle seyler.
Yukarıdaki 10 entry den 5 i pelus sahibi. E şimdi benim ilk entry de bahsettiğim %55 de bir yerde hak gösteriyor. Arkadaşlar tamam siz haklısınız. Geceleri arkanızı çok dönmeyin oyuncağa ne olur ne olmaz.
Hayvani özellikleri fazla olan erkeklerle takılmış veyahut flörtlerinde fok balığı gibi konuşarak alışkanlık hâline getirmiş kızdır. Birkaç tanıdığım var ki bazen hayatımdan çıkarsam mı diye kara kara düşünüyorum .