murat ardanın gerçek hayattan alıntı (sonu altın vuruş ile biten bir cemaat liderinin kızı) hikaye üzerine kurguladığı romanı.
Romanı yazar eğer kendi görüşleri eksenine bizi çekmeye çalışacak şekilde yazmasaydı bugün genç kuşak islamcı kadının ikilemi hakkında topluma çok faydası olurdu. bu yüzden ne yazıkki seküler fikrin mastürbasyonundan öteye gitmemiştir.
“Can Sancak, 18 yaşına yeni basmış, dindar ve alnı secdeye değen ilk heavy-metalci olmakla övünen, iyi niyetli, biraz saf ve hafif delişmen bir çocuktur. Nurdan ise imam Hatip ortaokulu birincisi olmasına rağmen imam Hatip Lisesi'ne değil "normal" bir okula kaydolmak isteyen, Madonna hayranı, zeki bir mütedeyyin hanım kızımızdır. Her ikisi de bir hayli dindar olmalarına rağmen "rock'n'roll hayat tarzı"nın gizemli çekiciliğine kapılmışlardır. Kendi "laik devrimlerini" hard-rock müziği hamiliğinde gerçekleştirme yolu ister istemez kafalarını karıştırmaktadır. Bu iki "otantik dindar"ın hayatları, "gerçek bir kolejli hatun" olan yarı Punk yarı Gothic rocker kız Pelin ile tanışınca hızlı bir değişime uğrayacaktır. Bu değişim, devlete dahi sirayet edecek, polis teşkilatı ve MiT, kahramanlarımız için seferberlik ilan edeceklerdir.
Pelin, 1993’te Taksim Meydanı’nda başlayıp 1995’te yine Taksim Meydanı’nda sona eren bir roman noir. Türkiye’nin ve dünyanın büyük değişimlere gebe olduğu o tuhaf doksanlı yılların en yakıcı zamanlarında geçen bu kara-kitap, “Saykodelik Gerçekçi” bir üslup ile yazıldı. Dinsellik, cinsellik ve tinselliğin iç içe geçtiği; rockçıların, “emekli vaizlerin”, hapçıların, imam hatipli dindarların, sokak çocuklarının, lezbiyenlerin, delilerin, felaket tellallarının, ecinnilerin, devrimcilerin, hastane kaçkınlarının, sapkınların, hayat arsızlarının, hayvanetiyemişlerin, löpoğlanlarının, gulibiklerin, yatacakyeriolmayanların, mantaratoların, iblislerin, şereflerin, cemaat liderlerinin, gazetecilerin, polislerin, düzen bekçilerinin ve tüm uyumsuzların yollarının kesiştiği garip bir evreni anlatıyor Pelin.”
