Gitmek istemezsin, neden hep ben gidiyorum dersin ve bir bakarsın o bütün üşengeçliği yok eden laf gelir "peki oğlum ben gider alırım ekmeği" diye ve o an hastalıktan ölsen yine gidersin. Annelerin müthiş bir taktiğidir bu.
Daha demin yaşadığım olay. Ama trip anlamında değildi. Sabah ayak serçe parmağımı koltuğun kenarına çarptım çıt diye bir ses geldi şu anda da baş parmağı olmaya aday olacak şekilde şişti çatlamamıştır umarım. Neyse iftara pide alınacak ayakkabı giyemiyorum annem istersen ben alırım kızım dedi. böyle diyince gönderemedim tabi giydim terlik gittim bakkala.
annemden en çok duyduğum acıtasyon cümlesidir. konu ekmek değil, çoğunlukla annemin sigarasıdır. ne zaman sigara almak istemesem, özellikle gece olunca sigara almaya ben giderim diyor. niye zaafımı kullanıyorsun canım anam ya. it kopuk var dışarda bir de dışarı çıkacağım diyor. otur koltuğuna ben gider alır gelirim.
