koridorun bir ucunda diğer çocuklardan tecrit edilmiş, kocaman gözlü, keltoş kafalı ve sadece o kocaman gözleri görünen maskeli çocuklar.. koridorun öteki ucunda henüz 6 aylık epilepsi hastası bebekler, diğer bir odada henüz anne bile diyemeyen 12 yaşındaki hidrosefalili ve ayakları ters çıkmış çocuk, bir başka odada çikolatanın tadını hiç bilmeyen diabetli kız çocuğu.
insanı hayattan soğutur, bir yandan da hayata bağlar o çocukların umut dolu gözleri.
Ömrümden ömür gitti, saçlarım beyazladı, oflamaktan ciğerim soldu ulan 2 ayda.
Ne lanet stajsın sen ya!!
Hem içerik olarak geniş, hem egoist hocalarla dolu hem konular zor..neresinden tutsam elimde kaldı lan. Yazdığım bölümü, hatta mesleği sorgular oldum.
Bitmiyor amina koyim ya! Kurtulamadım be.
...
(tanım da yapayım sana dur)9 haftadır yaşam enerjimi sömüren ve yaklaşık 8 gün sonra bütünlemeye kalacağım bölüm.
Not; geçersem editlerim diyemeyeceğim, muhtemelen sevinçten kalp krizi geçirip ölürüm.
Uzmanlik icin 3 gun once kayit yaptirdigim bolum. (bkz: açılın ben doktorum)
bicok insan gibi benim de cocukluk hayallerimden biriydi amma velakin tip fakultesinde ozellikle internlukte fazla yipranip rahat bolumleri hatta dermatolojiyi istemistim, olmadi. (bkz: tus) simdiyse korkuyorum aglayan cocuklardan, hasta cocuklardan onlarin canini yakmaktan onlarin olmesinden ayda 10 nobet tutup ortalama bir muhendis kadar maas alamamaktan ve bunca emege fedakarluga ragmen bir hasta yakini tarafindan siddete maruz birakilmaktan.
en lanet okuduğum staj.herşey 25haziranda belli olacak.ALLAHIM ne olur f.d'den girmeyeyim sınava.ne olur çıkmış soru olsun.şu pediatri bi bitsin o bütün salak asistanlara omuz atıp çıkacam tatile.
çocuk sağlığı ve hastalıkları ana bilim dalının ismidir.
aslında bir o kadar da zevklidir, ufacık ağlayan bebekler, ağladığı halde gözünden yaş gelmeyen ufaklıklar, muayene masasına idrar kaçırdığı halde sevimli olabilen minyatür insan modelleridir hastalar...
