bir dönem, ben ve o başka bir nickle yazarken, '' adalet herkes içindir '' sloganını merkeze alan bir eleştiriyi hakkımda yazarak, hak etmediğim halde, bir psikopat gibi görünmeme sebep olmuş ve beni oldukça kırmış, incitmiş yazar.
neden mi şimdi yazıyorum ? bazen öfkeyi boşaltmak gerekir. sürekli içinde tutamazsın. faydası olmaz.
sevdiğim, saydığım, özlediğim, kaliteli insan, iyi dost. sözlükte silik olmasına rağmen gönülleri fetheden, hafızalardan silinmeyen, silinemeyen ustad. keşke bir gün dönüp gelse, bana elma şeker alsa.
justice for all kadar olmasa da zamanın hızlı müminlerindendi bu genç adam. hala izmir'e her geldiğimde suyu sek içeriz beraber. o sarhoş olur ben onu taşırım falan da fişmekan.
tahminimce eski fatih kolejli tanışmak istediğim izmirli yazar.
edit: iyi güzel de kardeşim, nesini anlamadınız ki bunun şimdi? daha derdimi anlatmak için ne yapayım? ya da boşverin anlamayın, adamın asabını bozmayın...
hala arkasından yorum yapılan efsanevi kişi. eskiden peçeteye reçete yazardı şimdi reçeteleri beyinlere kazımakta.
biz ağlarken güleriz, gülerken dürteriz.
(bkz: amen) *
