şu anda kaynağını bulamayacağım kadar zihnimde de internet geçmişimde de uzak bir yerde, aslında pazartesilerin iyi biri olduğundan söz ediyordu. çünkü yeni bir haftaya başlarmışız içimiz yenilenirmiş , en yellozu çarşambaymış aslında. haftanın ortasında lümpen lümpen dolaşırmış ruhumuz. bu kadar gün geldik bu kadar gün daha gideceğiz psikolojisi olurmuş, bıkkınlık gelirmiş.
kurumsal hayatımızı ne kadar sevdiğimizi bize gösteren gündür. iple çekilirse işler yolundadır , kapılar kapanırsa , biraz sorundur , gün sayılır.
aynı zamanda sıpoti'de robotların haftalık liste yaptığı gündür. çoğu zaman çok güzel tutar. heyecanla onları dinlerim ben bütün güne yayarak. sevdiklerimi cebime atarım. daha güzel pazartesilere saklıyorum , biriktirdiklerimi dinlemeyi.
sonracığıma bi de şu var, içimde kalmasın , eğer güneşli bir günse avustalya'ya gitmek için ne güzel bir gün dedirtirmiş, denizkızı denizkızı kokarken. *
sevin pazartesileri ne suçu var. kendimize bir şey katıp onu hafta boyunca çırpmak için güzel bir gün bence.
Pazarı çok seven birinin ertesi gün olarak bu ismi uygun gördüğünü düşündürür lakin çoğunluk bu iki günden nefret eder. Kim la bu pazar la başlayan kelimeleri günlere isimleri veren dana?.
icat edenin anasına avradına sövdüren gün. ulan dün ne güzeldi be. bugün sabah bonzai içmiş ergen gibi kalktım yataktan. sağa sola çarpıyordum. pazar günü yakışıklılığı ile gurur duyan ben bu sabah traş olurken aynada tipime bakıp evlat olsan sevmem lan seni diyordum. Öyle lanet bir psikolojiye sokar insanı.
