insanın kendi kendine uydurduğu bir sendromdur. 16 yıldır özel sektörde ve epey stresli ve yoğun tempoda çalışan biri olarak asla böyle bir tribim olmadı. hatta şimdi-bugün 1 haftalık izinden döndüm ve e-mailler yağmur olmuş geliyor.
intihar mı etmem lazım şimdi benim bu durumda? bir bilen açıklasın a.q.?
sonuç: bütün işler hallolur yeter ki siz önemli olanlarını öncelik sırasına göre doğru belirleyin. hayırlı haftalar herkese!*
tavsiye notu: çok yoğun tempoda çalışanlar için her gece yatmadan mutlaka bir tas yoğurt gömün gitsin ve sabahları da doğal yoldan vitamin alın. kışın mutlaka portakal suyu için yazın da evde pişirilmiş komposto çeşitlerini tercih edin.
kendisini önceki haftanın salısından itibaren hissettirmeye başlayan sendromdur. pazartesi günü gelir geçer fakat ertesi gün* gelecek haftaki pazartesinin yaratacağı sıkıntılar akla gelir dolayısıyla pazartesi sendromu ilk belirtilerini tekrardan göstermeye başlar.*
okuyan bir öğrenci için çok kötü bir durumdur 2 günlük kısa ve güzel bir tatilden sonra pazartesi günü sabahın köründe kalkacağını düşünmek insana verebilecek en büyük işkencedir.
bu boktan kurtulmanın tek yolu insanların sevdikleri işi yapmalarında gizlidir. sen çalıştığın işi sevmiyorsan değil pazartesi, haftanın her günü sendromlusundur. italya'da genel evde erkek orospu olarak çalışmak nerde, türkiye'nin ücra bir köşesinde inşaat işçisi olmak nerde.
haftanın ilk dersi olan algoritmayı her hafta sallamama neden olan sendromdur. Fakat sonrasındaki seçmeli ders vesilesiyle haftaya mükemmel bir giriş yapmayı da beraberinde getirir. Sendromdan kısa bir süreliğine uzaklaşılmış olunur. Hatun kaynayan fakültede derse girmek kadar büyük bir keyif yok ayrıca.
9 günlük bayram tatilinin ardından başlayacak olan çile.kurtulmak istiyosanız sınavınız yoksa salı günü okula gidin herkes pazartesi sendromunu atlatmış olur böylece bünye rahatlar derim.
ertesi günü iş, okul vs. olması dolayısıyla günün kalan kısmının da rezil bir şekilde geçmesine sebebiyet verir. genelde sendrom 15.55'ten sonra başlar.
tedavi dersinin pazartesi günü olmasından dolayı yaşadığım sendrom.
pazartesi geçtiğinde sanki hafta bitiyor benim için. nefret ediyorum pazartesilerden, nefret.
dokuz günlük bayram tatilinin ardından çok şiddetli bir şekilde vuku bulan, fakat şu sıralar yerini "öğle yemeğinde ne var ki acaba?" sorusuna bırakan sendromdur.
