öldürücüdür. pazartesi gunu isler yogunlasır hangi birisini yapacagınızı sasırırsınız ama aklınız ve gonlunuzun bir kısmı pazardadir. insan neden calısır.
acele olduğu halde hiç bir iş yapmadığım ,elimde kahvemle bilgisayar ekranına uyuşuk uyuşuk baktığım,akşam üzeri çıkış saati yaklaştığında bütün işleri son 2 saatte halletmeye çalıştığım,çalışmaktan ve kendimden nefret ettiğim gündür.
tersi "pazartesi sindirimi" olan durumdur. sindir canım, sıkıntılı bakışları sindir, binbir derdi sana yansıtan iş arkadaşını sindir, hıncını senden alan yönetici triplerini sindir. sindir ki bayram olsun hayat.
her sabah . istisnasız erken kalktığım her sabah kendime söylediğim bir cümle var . "oğlum s0uLsp34r . bugün erken yatacaksın . saat 11 oldumu yatıyoruz tamam mı?!" bu cümle her sabah yataktan kalkıp el yüz yıkayıp gelip üstümü giyinip ufak bir kahvaltıdan sonra işe gitmek için yola koyulana . hatta işe varana kadar devam ediyor . bir zaman sonra insan tabi uykusuzluğun geçmesinin sevincini yaşıyor . sonra akşam oluyor eve geliyorum bir şeyler yiyip bir şeyler içiyorum , dizi izliyorum bir şekilde oyalanıyorum . sonra saat 11 oluyor ama benim uykum yok . 12 oluyor uykumun geldiğini hissediyorum ama uyumuyorum . 1 oluyor e artık uyuma vakti diyorum . 1.30 da yatıyorum yatağa . şöyle böyle yarım saat oyalanıyorum saat 2 oluyor . e hani 11de yatacaktın ne oldu ? bu soruyu da her gece yatağa girdiğimde soruyorum kendime . düzen sağladı bu düzensizlik ..
insana doya doya bir pazar günü yaşamayı haram kılan sendromdur. can sıkıcı, sinir bozucu gibi her türlü kötü nitelendirmeyi fazlasıyla hak eden durumdur. zamanla insan bilinç altında öylesine kök salar ki etkileri cumartesi gününün son saatlerine dek uzanır.
benliğinize dönün ve şöyle hafiften pazartesi deyin. eğer sizinde içinizde o acımtırak duygu beliriyorsa siz de aynı derde müptelasınız demektir.
şuyu vukundan beter olan sendromdur. hiçbir pazartesi sendromu pazartesi yaşanmaz. pazar akşamından karın ağrısı olmaya başlar bu melet. ama pazartesi sabahı kalkıp da iş yerinde masaya bir oturdunuz mu hiçbir sıkıntınız derdiniz kalmaz.
Gerçekten insanın yaşama sevincini içinden vakumlarcasına çekip alan, hele ki erken uyanma zorunluluğunuz varsa, o yataktan kalkmak yerine ölmeyi tercih edebileceğinz sendrom. bütü günü aykta uyuyarak geçirebilmeniz muhtemeldir.