ihtimaller kısıtlı;
1. işkoliktir (çok kasma sistem seni sömürüyor)
2. rahat insandır (dünya yansa umrunda değil pazartesi de neymiş)
3. işsizdir (onun derdi başkadır zaten)
tamamen iş yeriyle alakalı bir duruma ona göre tepki veren insandır. sevmediğiniz insan bolsa ya da konuşamıyorsunuz kimseyle üstüne bi de işten kafa kaldıramıyorsanız, olur öyle.
Bir arkadaş çalışmayan insandır demiş haklı olabilir fakat iş sahibi olupta bu sendromu yaşamayan insanlarda olabilirmi.bence türkiyede son 10 yılda yükselen freelance iş yapısından ötürü bu semdromu yaşamayan bir sürü insan var sabah saat 8-30 ile 12-30 arası trafikte gezip dolaşan araçlara,mesaili çalışan insanların yarı ayar olur şekilde bu ne ola ki tepkileri ile konuyu toparlayabiliriz.
peygamber efendimiz pazartesi günü dünya'yı şereflendirmişlerdir. pazartesi bizim sevinç günümüzdür. ama yahudi ve hristiyanların pazartesi sendromunu anlayabiliyoruz.
müslüman insanlarda pazartesi sendromu olmaz. bu söz bize israiliyattan girmiştir.
Benimdir nedense pazartesileri güne daha mutlu, pozitif başlarım. Bu biraz düşünceylede alakalı sanırım. Pazar gecesinden of yarın pazartesi dememekte önemli tabii.
(bkz: Salı sendromu)
(bkz: pazartesi akşamı sendromu)
Yeni sendromlar çıkacaktır. Örneğin ben, pazartesi dersim olmadığı için rahatım ancak salıdan itibaren hergün sabah 5 te kalkacağım için bu durumda benim için bu iki isimli tek olaylı sendrom geçerlidir.
