sabahında kalkıp geçen gecenin vücutta kalmış etil alkolünü atmanın peşine düşerken,
buzdolabında soğuk bir vişne suyunu kafaya dikip
o an farkettiğin başağrısına 1 adet yuvarladığın ilaç bugünün iş-okul planını yaptırıp dünden hazırlamadığın kıyafetleri giyip yola dökülürsün.
ağrı devam ederken etrafında gördüğün bir çok araba hareket halinde trafiğin anasını bellemiştir .trafiğinde bir pazartesi sendromu vardır.neyse işe geç kalmanın verdiği hazla son dakika yetiştiğin ofisinde, midene hala bişey sokamayacağını anlayıp kahveyi masanda bulursun.
meymeneti kalmamış suratın bilgisayara bakar, bilgisayar sana.mesai başlamıştır artık ama beyin buna hazır değil, akşam harun abiler,merveler,fatmalar derken ciğerin amına koymuşsunuz. "valla bu akşam erken yatıcam,uslu olucam,şirinleri görücem" sözleri havada uçuşur.
neyseki sendromun bitmesine bi kaç saat kalmıştır herşey normale dönecektir.
he merve'den gelen mesajı yazmıyorum bile.
Allah bin belasını versin bu sendromun. Şu an ne haldeyim sözlük tahmin edemezsin. Resmen yarın sabah kalkıp işe gideceğim. Ve bu aşağı yukarı 33-34 yıl sürecek. Otuz üç - otuz dört yıl nedir ya. Çok değil mi sözlük?
hafta sonu içmeyip uykusuz kalmayınca ve hatta fazladan uyuyup bünyeyi toparlayınca olmuyormuş lan bu sendrom. çakallar, neden söylemiyorsunuz lan bunu daha önce? ben de kişisel ve psikolojik bir durum sanıyordum...
