izin günleri pazar pazartesi olan bünyemin ev arkadaşı işe giderken fosur fosur uyuduğunu düşününce yalandır. uyuyoruz canım biz. işimiz mi yok uğurlayalım sizi.
yazarın kıymetini bilmesi gereken sokaktır. ne hoş, keşke her şehrin sokağı bu kadar insancıl olsa. keza bizim sokakta insanlar günaydın demekten aciz. siz diyince de uzun süre şaşkınlıktan cevap veremeyip, bakakalıyorlar.
bizim sokakta çok sık yapılan bir eylemdir. sanırsın ki işe gidenler 1 yıllık gurbete gidiyor. çoluğu çocuğu, yaşlısı, genci, evlisi, bekarı herkes toplanıp bu işe gidenleri uğurluyor. bizim sokakta bu adet olmuş durumda, balkonda oturan yaşlı amca koşup işe gidenlere ekmek veriyor, yalşı teyzenin biri ''oğlum aç gitmeyin'' diyor. nasıl bir sokak olduğunu hala çözemedim...
